şark çıbanı

döndün

parmak aralarında sokakların karanlığıyla...

ve saçlarında başka bir şehrin el izleri

bir şark çıbanıydı geçmiş alnında

baktıkça aynaya tarihinden korkardın...

sen!

dizlerinin bağını aşklarda çözen çocuk

uyut ellerini şimdi köhne bir kadehte

bakarsın gün düşerken heceye

iyileşir eski sızılar

ya da arada bir kendini kanatır

yağmur başlamadan birkaç mevsim önce...