gökyüzünün rengi
dönerken
döndün yüzünü
maviden siyaha sen de
o günden beri
ne yanına uzanıp
ayaklarını ısıtmışlığım var ayaklarımla
ne gözünün
içindeki benekte içimi ısıtmışlığım
belki de bundandır
parmak ucuna
dokunmak isteyişim
çıplak ayak
uçlarımla
gittiğinden beri
ısınmadı yüreğim
garip değil mi
sence de
temmuzda üşür mü
insan?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder