ne
yol ürkütür beni bundan sonra ne
yolculuk
yüreğimin
tarihinden arındırıp hüznü
birkaç
parça anıyı kilitleyip düne,
birazdan
gideceğim …
efsanelere
inanırım belki senden sonra
köy
kahvelerinde anlatılan hikayeler biriktiririm
içinden
geçerim rüzgarın
susmayı
öğrenirim…
eksiğim,
evinin
eşiğine düşürdüm çocuk yüzümü
gözlerimi
sana bıraksam da
gülüşümü
almaya
geri
geleceğim…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder